Lekkie hangary łukowe na polskich lotniskach

Rozwijające się lotnictwo sportowe

W związku z rozwojem lotnictwa sportowego, jedną z głównych potrzeb każdego rozwijającego się aeroklubu, są nowe miejsca postojowe dla samolotów i helikopterów. Z każdym rokiem stale zwiększa się liczba osób posiadających własny statek powietrzny  i na lotniskach sportowych. W hangarach aeroklubowych garażuje coraz więcej prywatnych samolotów, helikopterów i szybowców.

Planowanie przestrzenne dla terenów lotnisk

Plany rozwoju i zagospodarowania lotnisk sportowych, wiążą się najczęściej z przebudową pasa startowego. Pociąga to za sobą rozwój infrastruktury towarzyszącej w postaci obiektów kubaturowych. Ład przestrzenny zachowuje postawienie jednakowych hangarów, będących zawsze kontynuacją funkcji zabudowy lotniskowej i istniejącego zagospodarowania terenu.

Lekkie, całkowicie prefabrykowane samonośne hangary łukowe TG Hangars, to doskonałe rozwiązanie dla aeroklubów i zarządów lotnisk zamierzających wydzierżawiać tereny inwestycyjne (zamiast sprzedawać grunty pod zabudowę) potencjalnym inwestorom.  W takich przypadkach, projektowane budowle nie mogą być nieruchomościami w świetle art. 46 §1 kodeksu cywilnego.

Charakterystyka lekkich samonośnych hangarów łukowych

Obiekty lekkich hangarów łukowych TG Hangars, nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt. 2 ustawy Prawo budowlane. To tymczasowe obiekty budowlane (wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, ale bez „trwałego związania z gruntem”). Przepisy klasyfikują za takie, obiekty budowlane w których dolna płaszczyzna fundamentu znajduje się na poziomie terenu, a ich przeniesienie lub rozebranie nie wiąże się z wykonywaniem robót ziemnych. W rzeczywistości chodzi o budowle, które można posadowić na podbudowie np. z płyt drogowych, przygotowując grunt, analogicznie do budowy miejsc parkingowych.

Korzyści z zastosowania hangarów TG Hangars

Zabudowa terenu lotniska lekkimi, całkowicie prefabrykowanymi hangarami łukowymi, uzasadniona jest następującymi argumentami:

• Pozwoli zachęcić właścicieli statków powietrznych, hangarowanych obecnie w istniejących hangarach, do zainwestowania we własne obiekty. W wielu przypadkach odblokuje to część działalności lotniczej aeroklubów, utrudnionej przez hangary zastawione prywatnymi maszynami;
• Umożliwi  zachowanie własności gruntu przez wydzierżawienie terenu pod inwestycję hangarów w miejsce jej odsprzedaży – jak miałoby to miejsce w przypadkach realizowania inwestycji w nieruchomość;
• Można narzucić wymóg inwestowania w określony typ zunifikowanych niewielkich obiektów tymczasowych (w świetle prawa) i nie pozwolić na zdominowanie terenu lotniska przez zabudowę kubaturową. Zachowuje się wtedy rekreacyjną funkcję okolic okołolotniskowych, czy możliwości organizacji imprez masowych i wystawienniczych. Szerokość 29 m całkowicie wystarcza na hangarowanie praktycznie wszystkich typów statków powietrznych lądujących na aeroklubowych lotniskach

Ograniczenie kubatury i wysokości hangarów wynika z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 31 sierpnia 1998 r. (Dz.U.1998.130.859) w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych. A także Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska (Dz.U.2003.130.1192);

Wybór lekkich hangarów łukowych TG Hangars

1. Rozdziela własność hangaru (obiektu budowlanego) od własności gruntu, co jest istotną sprawą w przypadku terenów polskich lotnisk należących do Aeroklubu Polskiego lub spółek Skarbu Państwa. Prefabrykowany hangar łukowy może być zmontowany na wydzierżawionym od zarządzającego lotniskiem gruncie.
2. Obniża koszt hangarowania statków powietrznych dla ich właścicieli. Zarządzający terenem otrzymuje czynsz dzierżawny za grunt pod hangarem, a właściciel hangaru amortyzuje go przez 10 lat (KŚT 806) co sumarycznie daje obciążenie mniejsze niż niektóre stawki miesięczne za hangarowanie
3. Pozwala rozwijać lotnisko / lądowisko bez ponoszenia początkowych kosztów inwestycyjnych: koszt zakupu i postawienia lekkiego hangaru łukowego ponosi jego użytkownik, który jest jego właścicielem;
4. W przypadku aeroklubów, które zbierają środki na swoją działalność statutową, pieniądze za wynajem terenów pod inwestycję lekkich hangarów, zasilą ich budżet.

Podsumowanie

W opisanej powyżej sytuacji – nawet przy braku planów zagospodarowania dla części terenów polskich lotnisk – inwestycja polegająca na sukcesywnej budowie hangarów łukowych (a więc najbardziej tradycyjnej bryły hangaru) przeznaczonych do przechowywania statków powietrznych (zachowująca jednolitą architekturę dla wszystkich planowanych obiektów), nie jest sprzeczna z rzeczywistą funkcją lotniska, a jednocześnie nie ogranicza zasady wolności zagospodarowania terenu, w tym jego zabudowy.